Casimiroa edulis of witte zapote draagt ook in ons klimaat goed vruchten. Vanaf de veredeling kunnen na 2 tot 3 jaar reeds de eerste vruchten geoogst worden. (Onze planten zijn reeds vruchtdragend).
De vruchten zijn groen van kleur en ongeveer 10/12 cm in doorsnee.
De schil smaakt bitter, maar het vruchtvlees is zacht en wit/geel en smaakt fris naar banaan/perzik, is zoet bevat 27% suiker en verder rijk aan vitamine A-C.
De Azteken gebruiken deze lekkere vruchten vroeger als voedingsbron.
De bast, blad en de pit van de vrucht werden gebruikt. Hierin zit namelijk de stof glucoside casimirosine wat in grote doseringen als een kalmeringsmiddel werkt.
Men beweerd dat het trekken van thee van het blad binnen een uur de slaap doet intreden.
De bloesem begint in het vroege zomer en vaak ook nog een tweede bloei in de herfst.
Vruchten kunnen gewoon ingevroren worden, er is geen smaak verschil vergeleken met een verse vrucht.
Na de vruchtzetting en de oogst meestal in de zomer of nazomer kan de boom terug gesnoeid worden om zijn vorm te behouden.
De vruchten zijn rijp als ze zacht beginnen te worden en de groene schil bruine vlekken begint te krijgen.
Dit is ook nodig om hem niet te groot te laten worden, hij moet namelijk boven het vriespunt overwinteren vergelijkbaar met de citrusboom is +5ºC ideaal.
Staat graag op een zonnige plaats en de grond mag licht vochtig gehouden worden. Geef de plant organische bemesting zoals koemestkorrel.
In de winter weinig water geven. De zapote boom is ook eng verwant aan de citrussen.
Na gelang de overwinteringstemperatuur blijft de Casimiroa edulis groen blad behouden. Anders weer vanaf april nieuw blad.
Winterhardheid zone 11 (+2ºC).